ஐ.கிருத்திகா

  நிலவு  வண்ணார்  வெளுத்த  வேட்டிபோல்  பாலொழுக  மிதந்தது.  ஆந்தை  அலறிய  அந்த  நட்டநடுநிசிப்பொழுதில்  கருப்பண்ணசாமி  கண்கள்  ஒளிர  அமர்ந்திருந்தார். இரவுக்காவல்  அவர்  பொறுப்பு. ஊர்  எல்லையில்  வடக்குப்புறமாக  அமர்ந்து  ஊரைக்  காக்க  அவர்  தலையில்  எழுதியிருந்தது. பகலில்  பிதுங்கிய  நிலையில்  காட்சி  …