திருத்தம்
ஒரேயொரு விதிமுறை மட்டும்
முதலிலேயே தவறிவிட்டது
மூன்றுபேருக்கு மூன்று நாற்காலிகளென
துவங்கிவிட்டது விளையாட்டு
இப்போது
காலி நாற்காலிகளையல்ல
அவர்கள் பார்ப்பது
முடியும் இசையையல்ல
அவர்கள் கேட்பது
சுழன்றோடும் அவர்களின்
உடலெங்கும் பொருந்திவிட்டது
இசையின் ஒளி
ஓடுதலின் களிப்பு
அமர்தலின் இயல்பு
வானின் கீழ்
நல்ல நட்சத்திர இரவில்
இவனுக்குக் காய்ச்சல் வந்துவிட்டது
வானம் பார்க்கக் கிடைத்த படுக்கையில்
இவன் அசையாமல் கிடக்கிறான்
நட்சத்திரங்கள் எண்ணுகின்றன
இவனுடலில் காய்ச்சலை
எண்ண எண்ண
மின்னி மறைகிறது
உடலெங்கும் வெப்பம்
இடையில் ஒரு மேகம்வந்து
எல்லவற்றையும் குழப்ப
முதலிலிருந்து துவங்கும்படியானது
குளிரேறத் தெளிவாகிறது
மழைக்கான நிமித்தங்கள்
இவன் உதடுகள் முனுமுனுக்கின்றன
சிரித்தபடி எதையோ
கொத்திக் கொத்தி
தின்று முடிக்குமா
விடிவதற்குள் இவனை
வானம்?
கணக்கு
துள்ளிக்கொண்டிருக்கும் சிறுமிக்கு
பூமி தன்னை
விடுவித்துவிடுவதைப் பற்றிய
ஆச்சரியங்கள் எதுவுமில்லை
மேலிருக்கும் நேரத்தில்
அவளெதையும் குறிப்பாக
கவனித்துவிடவுமில்லை
இன்னும் வேகமாக
இன்னும் உயரமாக
அவள் குதிக்கிறாள்
ஒரு பேருக்கு
தரையை வந்து
தொட்டுவிட்டுப் போகிறாள்.
மொத்தமாகப் பார்த்தால்
அவள்
தரையில் நின்ற
நேரத்தைவிட
வானில் நின்ற
நேரம்தான் அதிகம்.
